چند این شب و خاموشی ؟ وقت است که برخیزم
 وین آتش خندان را با صبح برانگیزم

گر سوختنم باید، افروختنم باید
 ای عشق یزن در من، کز شعله نپرهیزم

 صد دشت شقایق چشم در خون دلم دارد
تا خود به کجا آخر با خاک در آمیزم

چون کوه نشستم من با تاب و تب پنهان
 صد زلزله برخیزد آنگاه که برخیزم

برخیزم و بگشایم بند از دل پر آتش
وین سیل گدازان را از سینه فرو ریزم

 چون گریه گلو گیرد از ابر فرو بارم
چون خشم رخ افزود در صاعقه آویزم

ای سایه ! سحر خیزان دلواپس خورشیدند
 زندان شب یلدا بگشایم و بگریزم

یلدا چه بهانه ی قشنگی است
تا تازه شود شمیم دیدار

میلاد چهل برای خورشید
هنگامه ی شب، طلوع دلدار

سرخی انار و هندوانه
از لطف نگاه و عشق سرشار

یک شاخه نبات و شیخ شیراز
اعجاز غزل، گشایش کار

شیرینی این شب به شما خوش
یلدای شما بلند و بسیار

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: